Καλλιτεχνική συνάντηση φοιτητών στο εργαστήριο του Φωκά

Καλλιτεχνική συνάντηση φοιτητών στο εργαστήριο του Φωκά, καθηγητή 4ου εργαστηρίου ζωγραφικής της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, στις 17/5/2016

Φιλοξενούμενοι στο εργαστήριο του Φωκά,  στο κέντρο της πόλης σταθήκαμε τυχεροί να παρακολουθήσουμε μια σειρά των έργων του, δουλεμένων σε μουσαμά και μεγάλων διαστάσεων, συμμετέχοντας ταυτόχρονα στη συζήτηση του καθηγητή και της αναπληρώτριας καθηγήτριας Ρεγγίνας Αργυράκη.

Ο Φωκάς για τα έργα του : « είπα να ζωγραφίσω το χώρο έτσι όπως είναι,… τα εκτίναξα στο διάστημα…»

Στην αρχή είδαμε την σειρά έργων που τα ονόμασε “φτερα”, υπενθυμίζοντας πως δεν θεωρεί τους τίτλους απαραίτητους. Θέτει σοβαρά ζητήματα χώρου, κάνοντάς μας ικανούς να ψαχνόμαστε οι ίδιοι στους προβληματισμούς μας και να δίνουμε τη δική μας ερμηνεία. Επισημαίνει πως από το 2000 και μετά εμφανίζονται αναγνωρίσιμες φόρμες ( π.χ. μαγνητικής τομογραφίας) αφηρημένες κι αφαιρετικές με σκοπό να προκύψει μια ποίηση, σουρεαλιστική κυρίως.

Χρησιμοποιώντας με τόλμη χαρούμενα έως φυσικά ( χλωμά ) χρώματα , και χρώματα της λογικής διαπιστώνουμε πως ο λόγος του είναι περισσότερο ζωγραφικός.

Τα χρώματα εκφράζουν τη χαρά της ζωής με οργάνωση που παραπέμπει σε γαλαξιακά μοτίβα και παράλληλους κόσμους, χωρίς να λείπει και ο πόνος της ανθρώπινης βίας ( φύση, τηλεόραση ) όπως στο δίπτυχο όπου διαφαίνεται το κεφάλι του Ιωάννη και από δίπλα ο αγριόχοιρος.

Τέλος είδαμε και δύο “αυτοπορτρέτα-το ασκητικό του ζωγράφου”, όπου συναντώνται δύο αντίθετα υλικά : το μέταλλο (φύλλα χρυσού και φύλλα ασημί) και το λάδι με γεμάτες χρώμα και δύναμη πινελιές, απεικονίζοντας ένα μισό πρόσωπο διαφορετικό και στις δύο περιπτώσεις. Έτσι είμαστε σε θέση να αναρωτιόμαστε τι προυποθέτει η συνάντηση τέτοιων αντίθετων εννοιολογικά υλικών και τι προκύπτει από την ένωσή τους.